\częsty bywalec завсегдатай
częsty bywalec — завсегда́тай+ wielokrotny, niejednokrotny
* * *
części, częstszy
ча́стый
Syn:
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
częsty — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, części, częstytszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} powtarzający się w krótkich odstępach czasu (w stosunku do normy powtarzania się takiego zdarzenia, zjawiska w czasie);… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
częsty — części, częstszy «powtarzający się w krótkich odstępach (bez odcienia znaczeniowego rytmiczności), bywający, zdarzający się wiele razy; niejednokrotny, wielokrotny, wielorazowy» Częsty błąd. Częsty wypadek. Części goście. Grzmoty coraz częstsze … Słownik języka polskiego
częstawy — «dość częsty; niezbyt częsty» Częstawy przypadek powikłań chorobowych … Słownik języka polskiego
arsen — m IV, D. u, Ms. arsennie, blm chem. «(As) pierwiastek chemiczny o liczbie atomowej 33, należący do grupy azotowców; półmetal, częsty w związkach, pod każdą postacią bardzo trujący; stosowany jako dodatek stopowy oraz w medycynie i do produkcji… … Słownik języka polskiego
asonans — m IV, D. u, Ms. asonanssie; lm M. e lit. «rym niedokładny, polegający na identyczności, współbrzmieniu samych tylko samogłosek, występujących w jednej albo w dwóch końcowych sylabach rymowanych ze sobą wersów (np. żłobu zmroku)» ∆ Asonans… … Słownik języka polskiego
cyrkon — m IV, D. u, Ms. cyrkonnie, blm 1. chem. «(Zr) pierwiastek chemiczny należący do tytanowców, liczba atomowa 40, wysokotopliwy metal srebrzystobiały, bardzo twardy, używany do wyrobu specjalnych gatunków stali stopowych» 2. miner. «krzemian tego… … Słownik języka polskiego
czerniak — m III, DB. a, N. czerniakkiem; lm M. i 1. med. «bardzo złośliwy i stosunkowo częsty nowotwór u ludzi, rozwijający się zwykle w skórze ze znamion macierzystych i barwnikowych; melanoma» 2. wet. «zazwyczaj łagodny nowotwór zwierzęcy występujący w… … Słownik języka polskiego
często — częściej przysłów. od częsty Często chorować. Często chodzić do kina. Dość często otrzymywać listy. Coraz częściej opuszczać lekcje … Słownik języka polskiego
częstokrotny — przestarz. «często powtarzający się, zdarzający się; częsty, niejednokrotny» … Słownik języka polskiego
epopeja — ż I, DCMs. epopejaei; lm D. epopejaei 1. lit. «długi poemat epicki, zwykle wierszowany, opiewający w podniosłej formie czyny bohaterów narodowych na tle wydarzeń historycznych; znany w literaturach starożytnych, w literaturach późniejszych… … Słownik języka polskiego
gęsty — gęstszy (gęściejszy) 1. «złożony z wielu skupionych części składowych, rozmieszczony w małych odstępach, zwarty; także złożony z wielu cząstek składowych niełatwo się oddzielających od siebie, zawiesisty» Gęsty las. Gęsta trawa. Gęste włosy.… … Słownik języka polskiego
